top of page

5 kosztów uwikłania w emocjonalny głód rodzica – jak wpływa to na Twoje życie?

5 kosztów uwikłania w emocjonalny głód rodzica

Dorosłe dzieci często nie wiedzą, że ich troska o rodzica to nie miłość, tylko dawny kontrakt przetrwania. Reagują, tłumaczą, wspierają – a potem czują się puste, wyczerpane i niewidziane. Dlaczego? Bo nie prowadzą dialogu. Odpowiadają na głód. Cudzy głód. Najpierw na głód Rodziców. Przodków. Systemowy. A potem... partnerów, przełożonych, znajomych.

To tekst dla tych, którzy nie chcą już reagować z ukrytej lojalności. I dla tych, którzy chcą odzyskać swój głos, swoje ciało i swoje dorosłe JA w relacji z „głodnym” rodzicem.


Przykłady: gdy rodzic zaspokaja swój głód, używając dziecka

Oto kilka przykładów relacji z ojcem lub matką, którzy – nosząc głód miłości z własnej historii – nieświadomie manipulują, zasysają emocjonalnie i odwracają porządek systemowy, oczekując od dziecka tego, czego sami nie dostali od swoich rodziców:

  1. Matka–„cierpiąca dusza”

    „Nie martw się mną, ja sobie poradzę. Jak zawsze.”

    „Ty jesteś moją jedyną radością.”

    → Szantaż emocjonalny w białych rękawiczkach. Dziecko czuje się odpowiedzialne za matkę. Nie może odejść. Nie może być szczęśliwe.

  2. Ojciec–„wiecznie zawiedziony”

    „Nie spodziewałem się po Tobie tego.”

    „Zobacz, jak mnie ranisz.”

    → Każda decyzja dziecka uderza w jego niezaspokojone ego. Oczekuje uznania, które powinien był dostać od własnego ojca.

  3. Matka–„nigdy nie potrzebuję pomocy (ale się obrażę)”

    „Nie chcę być ciężarem.”

    „No nic, już się nauczyłam, że nie mam co liczyć na nikogo.”

    → Brak wprost wypowiedzianych potrzeb służy wzbudzaniu winy. Dziecko zgaduje potrzeby – jakby było rodzicem.

  4. Ojciec–„filozof z raną”

    „Wszystko przemija. Życie to cierpienie.”

    → Zamiast relacji – grafiki o przemijaniu i samotności. Atmosfera emocjonalnej mgły. Córka ma go „uratować od rozpaczy”.

  5. Matka–„kochająca za bardzo”

    „Jesteś moim wszystkim.”

    „Gdyby nie Ty, nie wiem, czy miałabym po co żyć.”

    → Brak przestrzeni na indywidualność. Każda próba autonomii to zdrada.

  6. Ojciec–„uprzejmie przemocowy”

    „Ja Ci nie zabraniam. Rób jak chcesz. Tylko nie licz na moje wsparcie.”

    → Nie krzyczy. Ale kontroluje. Sugestie, ironia. Dziecko ma czuć winę, że wybiera siebie.


Jak rozpoznać, że Twoja reakcja to nie dialog, tylko lojalność?

  • Reagujesz zamiast czuć. Zanim wyrazisz emocję – tłumaczysz drugą stronę.

  • Tłumaczysz raniące zachowania rodzica.

  • Czujesz się winna, gdy nie odpiszesz, nie odpowiesz, nie odbierzesz.

  • Rozmawiasz, choć wiesz, że to nic nie zmieni.

  • Twoje ciało się napina, ale Ty się „starasz” – by nie zranić, by nie być „jak oni”.


5 kosztów uwikłania

  1. Rozszczepienie: lojalność kontra granica– rozdwojenie JA. Chcesz być autentyczna, ale boisz się być „złym dzieckiem”.

  2. Zmęczenie emocjonalne– jesteś w ciągłej gotowości, by regulować atmosferę.

  3. Zablokowany ruch do przodu– karmisz przeszłość. Czekasz. Tkwisz.

  4. Poczucie winy– gdy mówisz „nie”, zalewa Cię fala winy.

  5. Niewidzialność– Twoje potrzeby schodzą na dalszy plan. Z czasem nie wiesz już, czego chcesz.


Jak to wpływa na Twoje życie dziś?

👶 Dziecko: oczekujesz, że da Ci to, czego nie dostałaś. Albo boisz się powtórki – i znikasz.

💞 Partner: relacja to opiekowanie się, domyślanie, czekanie. Przebudzenie z rozczarowaniem.

💼 Praca / firma: trudność w braniu odpowiedzialności za własny potencjał. Perfekcjonizm, przeciążenie.

💰 Pieniądze: lęk przed przyjmowaniem. Sabotowanie obfitości. Lojalność wobec biedy lub cierpienia rodziców.


Co możesz zrobić?

  • Zadaj pytanie: Co mi robi ta relacja?

  • Zobacz ciało: gdzie się napinasz?

  • Nazwij emocje: pozwól sobie poczuć.

  • Oddychaj swoją prawdą: nie racjonalizuj.

  • Zrób przestrzeń: przerwa też jest odpowiedzią.

  • Zamknij stary obwód: rytuał przecięcia nie odcina miłości – przywraca porządek.


Nie jesteś złym dzieckiem, kiedy przestajesz karmić cudzy głód. Ten głód to studnia bez dna. Rodzic sam musi zobaczyć, czego mu brakuje. Sam poczuć swoją stratę.

A Ty?

Jesteś dorosłą osobą. Możesz wybierać relacje, które Cię budują – nie tylko potrzebują.


Małgorzata IRI Jakubowska – PRACA Z RODEM

O dynamikach międzypokoleniowych, emocjonalnych haczykach i tym, jak odzyskać siebie spod warstw lojalności, głodu i iluzji bliskości.


Komentarze


IMG_0840_edited.jpg
bottom of page