.png)
„Rodzice nadają nam po urodzeniu osobiste imię, którym nas wołają oni, rodzeństwo, nasi dziadkowie, krewni, a także jesteśmy nim nazywani publicznie. To imię należy do nas.
Jednocześnie nosimy nazwisko rodowe, które towarzyszy nam przez całe życie. To nazwisko jest wspólne, nasi rodzice przyjęli je na ślubie i legitymują się nim publicznie jako para. Z tego powodu jedno z nich zrezygnowało ze swojego nazwiska rodowego na rzecz wspólnego nazwiska. Z reguły była to kobieta. To wspólne nazwisko nosimy od urodzenia również my jako ich dzieci.
Wszystkiemu i wszystkim, z którymi czujemy się związani, również nadajemy imię. Na przykład psu, którego wołamy jakimś imieniem, na które on reaguje.
Dodatkowo nosimy imię większej grupy, której jesteśmy członkami. Na przykład nazwę narodu, do którego należymy jako obywatele, i jego podgrupy, i ziomkostwa. Dlatego nazywamy siebie Niemcami , czy Amerykanami, a jako Niemcy również Prusakami albo Bawarczykami, a Amerykanie także Teksańczykami czy Kalifornijczykami. Te nosimy wspólnie z wieloma innymi osobami.
Dodatkowo nadajemy sobie imię poprzez to, co świadczymy czy robimy. Często to, co robimy jest dobre, czasem jest złe. Mówimy wtedy o dobrym albo złym imieniu.
Inna kwestia: Jak się czujemy gdy jesteśmy wołani po imieniu? Nagle się budzimy. Wiemy ze przynależymy. Tak wołani odpowiadamy: „Jestem tutaj.”
I odwrotnie, jak się czujemy kiedy nie jesteśmy wołani? Czy wtedy jeszcze w ogóle istniejemy? Bez imienia jesteśmy niczym.
Możemy też zadać sobie pytanie: Jakby to było, gdybyśmy wkroczyli w obszar, w którym nie funkcjonują imiona? Obszar, w którym rozpuszczamy się w nieskończonym Nic, nieskończenie w jedności z czymś ostatecznym, bezimiennie w jedności?
Pytanie: Czy już w tym życiu jesteśmy w stanie się pożegnać z tymi licznymi imionami, już tylko mimochodem je słyszeć i podawać, będąc jednocześnie gdzieś, gdzie nie ma imion, jest tylko nieskończona pustka, z której wszystko rodzi się do istnienia a potem powraca do tej pustki, takie samo, jak na początku, nieskończenie kompletne?"
Bert Hellinger "Nowe rozważania 1. Wiedzieć skąd" / Imię
